Thursday, 08 May 2014 CDI4* CDI3* CDIU25

Leven voor de dressuur – een leven lang in opleiding

Zo gemakkelijk en eenvoudig zien de moeilijkste dressuurlessen eruit. De paarden schijnen de takt te voelen, reageren op de lichtste hulpen van hun ruiter, die voor de toeschouwers nagenoeg onzichtbaar zijn. Stil zitten ze op hun paard en toveren een adembenemende dans in de dressuurring. Miljoenen mensen wereldwijd bewonderen de dressuursterren onder het zadel, zoals de drie beste paarden van de wereldbekerfinale 2014: Valegro, Damon Hill NRW en GLOCK’s Undercover. Maar hoe komt een dressuurpaard tot dansen in de grote arena’s?

Het is een verhaal van zoeken en vinden, van bij elkaar passen en samengroeien, van aanmoedigen en uitdagen, van vertrouwen en toewijding, van een levenslange partnerschap en levenslang leren.
 
De zoektocht naar een geschikt paard is spannend, want paarden en mensen zijn in vele opzichten gelijk. Er zijn sensibele, temperamentvolle, brave, lichaamsbewuste, intelligente, leergierige, ambitieuze en luie. Grote en kleine, sportief uitziend of juist heel onbeholpen.

Net zoals de mens, heeft ook het paard soms meer of minder talent, sterkten en zwakten. Deze  bij zowel ruiter als paard te herkennen en aan te spreken is maar een klein deel van het geheim achter de dressuurcoulissen. Een ander deel is de geconcentreerde arbeid, die de voorkeur geniet om rustig maar vroeg te beginnen met de juiste partner. 
 
Al in de jeugd kan een geoefende trainer een aanstormend ruitertalent herkennen. Het aanvoelen van de paardenrug en het één worden met het paard is een geschenk. Het benodigd training, lof, werk aan jezelf, omgang met kritiek, empathie, focus en nogmaals training, training, training. Niet veel anders ziet het er voor de paarden uit. Al op veulenleeftijd herkent de professional of de opgroeiende viervoeter een dressuurster  kan worden.
 
Op de weg van een rijzende dressuurster, speelt het karakter een grote rol. Wil de ruiter aan zichzelf werken, kan hij kritiek verdragen, wil hij zich inleven in het paard in plaats het te dwingen, is hij ontspannen en zit hij  ‘’in’’ het paard? Heeft het paard plezier aan de gevraagde arbeid en de nieuw te leren oefeningen, is hij gevoelig en toch ontspannen, laat hij de ruiter volledig toe?
 
Op de lange weg naar het hoogste niveau van de dressuuropleiding zijn er bijna evenveel filosofieën als paarden.
Maar één ding blijft duidelijk: Om een dressuurpaard op te leiden, zodat het met plezier in de sport mee kan doen, is meer dan één opdracht. Het is een jarenlange opgave, een uitdaging, een avontuur. Maar wanneer de opleiding gelukt is, is het bovenal: een diepgaande vriendschap tussen ruiter en paard.

CDI4* CDI3* CDIU25| DRESSAGE INTERNATIONAL   
15 – 18 mei 2014   
GLOCK HORSE PERFORMANCE CENTER | VILLACH/TREFFEN | AUSTRIA